ใบกำกับภาษี คือ เอกสารหลักฐานที่ผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม มีหน้าที่ต้องจัดทำ และออกให้แก่ผู้ซื้อสินค้าหรือผู้รับบริการ ทุกครั้งที่ขายสินค้าหรือให้บริการ และต้องจัดทำอย่างช้าในทันทีที่ความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดขึ้น เพื่อแสดงมูลค่าของสินค้าหรือบริการ และจำนวนภาษีมูลค่าเพิ่มที่ผุ้ประกอบการเรียกเก็บ หรือพึงเรียกเก็บจากการขายสินค้าหรือให้บริการในแต่ละครั้ง.
เว้นแต่ผู้ประกอบการจดทะเบียนที่ขายสินค้าชนิดและประเภทเดียวกันให้แก่ผู้ซื้อสินค้ารายหนึ่งรายใดเป็นจำนวนหลายครั้งในหนึ่งวันทำการ ผู้ประกอบการจดทะเบียนดังกล่าวสามารถจัดทำใบกำกับภาษีรวมเพียงครั้งเดียวในหนึ่งวันทำการสำหรับผู้ซื้อสินค้ารายนั้นก็ได้
.
ประเภทของใบกำกับภาษี
.
1. ใบกำกับภาษีแบบเต็มรูป
1.1 การจัดทำใบกำกับภาษีแบบเต็มรูป
1.2 การยกเลิกใบกำกับภาษีฉบับเดิม เพื่อออกฉบับใหม่
1.3 การออกใบแทนใบกำกับภาษี ใบเพิ่มหนี้ ใบลดหนี้
2. ใบกำกับภาษีอย่างย่อ
3. เอกสารอื่นที่ถือเป็นใบกำกับภาษี
(1) ใบเพิ่มหนี้
(2) ใบลดหนี้
(3) ใบเสร็จรับเงินที่ส่วนราชการออกให้ในการขายทอดตลาด
(4) ใบเสร็จรับเงินของกรมสรรพากร กรมศุลกากร หรือกรมสรรพสามิต เฉพาะส่วนที่เป็นภาษีมูลค่าเพิ่ม
.
ที่มา กรมสรรพากร
